აივ ინფიცირებული დედის (მამის) შვილი
ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსი (აივ) არის იმუნური სისტემის საშიში ნელა პროგრესირებადი დაავადება, რომელიც თანდათან ასუსტებს ადამიანის იმუნურ სისტემას, რაც იწვევს სხვადასხვა ინფექციებსა და სიმსივნეებს. საბოლოო ჯამში, აივ აღწევს სტადიას, როდესაც იმუნური თავდაცვის შესუსტების გამო პაციენტს უვითარდება სიმსივნე ან მეორადი ინფექციური დაავადებები. ამ სტადიას ეწოდება შეძენილი იმუნოდეფიციტის სინდრომი ან შიდსი. როგორც მოზრდილები, ასევე ბავშვები მგრძნობიარენი არიან აივ ინფექციის მიმართ.
ბავშვს ვირუსი შეიძლება გადაეცეს ინფიცირებული დედისგან.ინფექცია შეიძლება მოხდეს ნაყოფის განვითარების დროს, მშობიარობის ან ძუძუთი კვების დროს. ნორმალურ პირობებში, პლაცენტა, რომელიც აკავშირებს დედასა და ნაყოფს, იცავს ნაყოფს სხვადასხვა ინფექციური აგენტისგან, როგორიცაა აივ, რომელიც შეიცავს დედის სისხლში. მაგრამ თუ პლაცენტის მემბრანა დაზიანებულია ან ანთებულია, მისი დამცავი თვისებები საგრძნობლად მცირდება და დიდია ვირუსის შეღწევის ალბათობა. აივ ინფექციით დაავადებული ბავშვის გაჩენის საშუალო რისკი არის დაახლოებით 50%.
აივ ინფექციით დაავადებულმა მამაკაცებმა და ქალებმა აუცილებლად უნდა მიმართონ ექიმს ორსულობის შესახებ გადაწყვეტილების მიღებამდე. სამედიცინო ჩარევის თანამედროვე მეთოდების წყალობით შეიძლება მნიშვნელოვნად შემცირდეს ბავშვისთვის ვირუსის გადაცემის რისკი. ორსულობის დროს აივ ინფიცირებულ ქალს რეგულარულად უნდა აკონტროლოს კვალიფიციური მეანობა. მხოლოდ ის დანიშნავს ყველა პრევენციულ მკურნალობას. თუ რაიმე წამლის მიღების შემდეგ თავს ცუდად გრძნობთ, დაუყოვნებლივ უნდა აცნობოთ ექიმს ამის შესახებ - მკურნალობას თავად ვერ შეცვლით.
ხშირად ჩნდება კითხვა აივ ინფექციით ბავშვის გაჩენის რისკის შესახებ, თუ მხოლოდ მამაა ინფიცირებული. ვირუსის პერინატალური გადაცემა დედის მეშვეობით ხდება. იმისათვის, რომ აივ ინფექცია ნაყოფს გადაეცეს, დედა ვირუსით უნდა იყოს დაინფიცირებული. ჩასახვის დროს, მაშინაც კი, თუ მამა ინფიცირებულია და ვირუსი მაღალი კონცენტრაციით არის მის სპერმაში, მხოლოდ ქალს ემუქრება ინფექციის რისკი - ინფიცირებული სპერმის საშუალებით.
ყველა კვლევის მიხედვით, ვირუსი ვერ აღწევს სპერმის ჩანასახოვან უჯრედებში - სპერმატოზოიდები, მაგრამ ისინი ხვდებიან ემბრიონში. თუმცა, თუ სქესობრივი კავშირის დროს, რამაც გამოიწვია ბავშვის ჩასახვა, ვირუსი გადაეცა ქალს, მაშინ ნაყოფის ინფექციის რისკი არსებობს - ვინაიდან მისი განვითარება მოხდება აივ-ის ინტენსიური განვითარების ფონზე. დედა.
თუმცა, თუ ჩასახვის დროს ქალის ინფექცია არ მომხდარა, რაც შეიძლება დადასტურდეს სპეციალური ლაბორატორიული ტესტებით და ქალი ყოველთვის გამოიყენებს პრეზერვატივს პარტნიორთან სექსუალური ცხოვრების შემდგომ პერიოდში, მაშინ პრაქტიკულად არსებობს. ბავშვის ინფექციის შანსი არ არის.ბავშვის აივ ინფიცირება აშკარა ხდება არა დაუყოვნებლივ. ცხოვრების პირველ ან მეორე წელს დარღვევები იწყება ბავშვების დაახლოებით 10-20%-ში. დანარჩენისთვის, ვირუსის პირველი სიმპტომები შესაძლოა მრავალი წლის შემდეგ გამოჩნდეს.
შიდსით დაავადებული ბავშვების ნახევარს სამი წლის ასაკში შიდსის დიაგნოზი დაუსვეს. ჩვილობის შემდეგ დაწყებული დაავადებით, შეიძლება მოხდეს ავადმყოფობის პერიოდებისა და შედარებით კარგი ჯანმრთელობის პერიოდების მონაცვლეობა. მოზარდობის პერიოდში შეძენილმა აივ-მა შეიძლება გამოიწვიოს დახვეწილი სიმპტომები ან სიმპტომების გარეშე რამდენიმე თვის ან წლის განმავლობაში (დაახლოებით იგივე აივ ინფექცია ხდება ზრდასრულ ასაკში).
ბავშვის იმუნიტეტის დაქვეითებასთან ერთად, ჩნდება მრავალი გართულება და სიმპტომი. აივ ინფექციით დაავადებული ბავშვების დაახლოებით 30%-ს, ჩვეულებრივ, სიცოცხლის პირველ წლებში, უვითარდება პნევმონია. ფილტვების მნიშვნელოვანი დაზიანებით, ვითარდება თითების ბოლო ფალანგების გასქელება და ხველა. პნევმონია ასევე ძალიან საშიში გართულებაა შიდსით დაავადებულ ბავშვებში.პნევმოცისტური პნევმონია, როგორც წესი, თანდაყოლილი აივ-ით დაავადებული ბავშვები სიცოცხლის პირველ თხუთმეტ თვეში ერთხელ მაინც იტანჯებიან.
აივ დადებით ბავშვებს სჭირდებათ მუდმივი სამედიცინო ზედამხედველობა და მკურნალობა. თუ სოციალური დაცვის ორგანოები ნორმალურად ფუნქციონირებენ და არსებობს ექიმთან ვიზიტის შესაძლებლობა სახლში, მაშინ ბავშვებს საშუალება აქვთ მეტი დრო გაატარონ არა საავადმყოფოში, არამედ სახლში. სკოლაში ან საბავშვო ბაღში სიარულის გადაწყვეტილება ექიმთან ერთად უნდა იქნას მიღებული - არსებობს ინფექციური დაავადებების გადაცემის შესაძლებლობა.
ტუბერკულოზი აივ ინფიცირებულ ადამიანებში
შიდსის და ტუბერკულოზის კომბინაცია ინფიცირებულ ადამიანებში საკმაოდ ხშირია. ქვეყნებში, სადაც აივ განსაკუთრებით გავრცელებულია, ტუბერკულოზით დაავადებულთა დაახლოებით 40% ასევე ინფიცირებულია აივ-ით. ყველაზე მაღალი რისკის ქვეშ არიან ადამიანები, რომლებიც ერთდროულად არიან ინფიცირებულნი ტუბერკულოზით და აივ-ით.ყოველწლიურად, ისინი მნიშვნელოვნად უფრო მეტად განიცდიან ტუბერკულოზის განვითარების ალბათობას, ვიდრე დანარჩენი მოსახლეობის სიცოცხლის განმავლობაში. ახლა ცნობილია, რომ აივ და ტუბერკულოზი შეიძლება თანაარსებობდეს სამი გზით:
- პირველადი ტუბერკულოზის ინფექცია აივ ინფექციით დაავადებულ ადამიანებში.
- ერთდროული ინფექცია აივ-ით და ტუბერკულოზით.
- ტუბერკულოზის განვითარება იმუნოდეფიციტის გამო, რომელიც ხდება აივ ინფექციით.
დადასტურებულია, რომაივ კლავს და აინფიცირებს უჯრედებს, რომლებიც მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ ორგანიზმის ტუბერკულოზისგან დაცვაში. მათი შემცირება ადამიანის ორგანიზმში საგრძნობლად არღვევს უჯრედულ იმუნიტეტს. ეს ფაქტორი აივ ინფექციისა და ტუბერკულოზის ხშირი კომბინაციის ერთ-ერთი მიზეზია.
აივ და შიდსი - მიზეზები, სიმპტომები, პათოგენეზი, დიაგნოზი, მკურნალობა:
