ენის, ღრძილების ფიბრომის მიზეზები და სიმპტომები
ისეთი ნეოპლაზმა, როგორიცაა ფიბრომა, ხშირად გვხვდება ადამიანებში ტუჩებზე, ენაზე, ლოყის ლორწოვანი გარსის ქვეშ და პირის ღრუს სხვა ნაწილებში. ლოკალიზაციის მიხედვით მას ენის ფიბრომა, ღრძილების ფიბრომა და ა.შ. სიმსივნე კეთილთვისებიანია და წარმოიქმნება შემაერთებელი ქსოვილის ბოჭკოებით დაფარული ლორწოვანი გარსით.
პირის ღრუს ფიბრომა ყველაზე ხშირად წარმოდგენილია მცირე მკვრივი კვანძებით, ზოგჯერ ის ჰგავს განშტოებულ პოლიპებს. დაავადების შემთხვევები აღირიცხება ძირითადად ბავშვებსა და მოზარდებში 6-დან 15 წლამდე, თუმცა დაავადება გვხვდება მოზრდილებშიც.
პირის ღრუს ფიბროიდების მიზეზები
კლინიკური სტომატოლოგიის მიხედვით, პირის ღრუს ფიბროიდების წარმოქმნის ძირითადი მიზეზებია ანთებითი და ტრავმული პროცესები და ასევე შეიძლება გამოვლინდეს ადამიანის გენეტიკური მიდრეკილება. სიმსივნე ხშირად ვითარდება კბილებისა და ღრძილების შორსწასული ანთებითი დაავადებებით, როგორიცაა პაროდონტიტი, სტომატიტი, გინგივიტი და გლოსიტი.
მისი წარმოქმნა შეიძლება გამოწვეული იყოს კბილის ბასრი კიდეზე ლორწოვანი გარსის მუდმივი ტრავმით, პირის ღრუში რბილი ქსოვილების იგივე უბნის კბენით, პროთეზის ან გვირგვინის ცუდი ფიქსაციით.
პირის ღრუს ფიბრომის ნიშნები
ამ კეთილთვისებიან ნეოპლაზმას აქვს მომრგვალო ფორმა, ამოდის ლორწოვანის ზედაპირზე და ეყრდნობა ფართო ფუძეს ან ღეროს. ფიბრომა ჩვეულებრივ უმტკივნეულოა და ლორწოვან გარსშია ჩასმული. მისი ზედაპირი გლუვია, იშვიათ შემთხვევებში აღინიშნება წყლული. ინფექციის დამატებით სიმსივნე შეიძლება გახდეს მტკივნეული, გაწითლებული და შეშუპებული.
პირის ღრუს ფიბრომა საკმაოდ ნელა იზრდება და თუ არ არის დაზიანებული, დიდი ხნის განმავლობაში მისი ზომა იგივე რჩება. მუდმივი გაღიზიანებით სიმსივნე შეიძლება გადაგვარდეს ავთვისებიანად.
პირის ღრუს ფიბრომების სახეები
არსებობს ფიბრომების რამდენიმე ტიპი:
- მკვრივი (მყარი) ფიბრომა - შედგება შემაერთებელი ქსოვილის უხეში ბოჭკოებისგან, მჭიდროდ მიმდებარე ერთმანეთთან. ამის გამო სიმსივნე ხასიათდება მკვრივი კონსისტენციით. ჩვეულებრივ, ასეთი ფიბრომა ვითარდება ღრძილებში და მყარ სასაზე.
- რბილი ფიბრომა - წარმოიქმნება თხელი, თავისუფლად მიმაგრებული შემაერთებელი ქსოვილის ბოჭკოებისგან, ბირთვების მნიშვნელოვანი რაოდენობით. ხშირად ლოკალიზაციის ადგილია ლოყების და ენის ლორწოვანი გარსი.
- ფიბრომა გაღიზიანებისგან ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული ნეოპლაზმია პირის ღრუში. მიუხედავად მისი სახელისა, ამ ტიპის ფიბრომა არ არის ნამდვილი სიმსივნე, არამედ მხოლოდ რეაქტიული ჰიპერპლაზიის შედეგი.ეს არის ღია ვარდისფერი პაპულა მკაფიოდ განსაზღვრული საზღვრებით, რომელიც თანდათან გადაიქცევა კვანძად. ჩვეულებრივ ლოკალიზებულია ლოყების, ღრძილების, ტუჩების ან ენის ლორწოვან გარსზე.
ენის ფიბრომა. ამ ტიპის ფიბრომა ყველაზე ხშირად წარმოიქმნება ენის ლორწოვანი გარსის ქვეშ, იზრდება შემაერთებელი ქსოვილის ბოჭკოებიდან. ის ძალიან ნელა იზრდება და აყალიბებს მკვრივ უმტკივნეულო კვანძებს უწყლულო ზედაპირით. ენის ლორწოვან გარსზე ძირითადად რბილი ფიბრომა წარმოიქმნება, ენის რბილ ქსოვილებში შეიძლება განვითარდეს მკვრივი ფიბრომა. ისინი ადვილად იშლება ლორწოვანი გარსის ამოკვეთის შემდეგ ფიბრომის აქერცვლებით, რასაც მოჰყვება ნაკერი.
ღრძილების ფიბრომა. ღრძილების ფიბრომის წარმოქმნით პაციენტი გრძნობს მკვრივ წარმონაქმნას გლუვი ზედაპირით ამ ადგილას. სამედიცინო გამოკვლევის დროს შეგიძლიათ შეამჩნიოთ, რომ ლორწოვანი გარსის ფერი არ იცვლება და პალპაციით ტკივილი არ არის. ღრძილებზე უმთავრესად მძიმე ფიბრომა ვითარდება, რომელიც ძალიან ნელი ზრდით ხასიათდება.
სიმეტრიული ფიბრომები წარმოიქმნება ღრძილების პალატალურ ნაწილზე, მესამე მოლარის (კბილების) მიდამოში. მათ აქვთ მკვრივი ტექსტურა და მომრგვალო წაგრძელებული ფორმა. თუმცა, ეს არ არის ნამდვილი სიმსივნე. წარმონაქმნები წარმოადგენს მხოლოდ ღრძილების ზრდას რეაქტიული ჰიპერპლაზიის შედეგად. ღრძილების ქრონიკული ტრავმის დროს მოსახსნელი პროთეზებით ვითარდება ლობულირებული ფიბრომა. ახასიათებს მუწუკებიანი ზედაპირი ციკატრიკული ცვლილებების კვალით.
დიაგნოზი
მიომისთვის დამახასიათებელი სიმპტომების მიხედვით და ვიზუალური გამოკვლევის შედეგად, სტომატოლოგს შეუძლია დაუყოვნებლივ დაადოს დაავადების დიაგნოზი. სიმსივნის აღმოცენების სიღრმის დასადგენად პაციენტი იგზავნება ულტრაბგერითი სკანირებისთვის. იშვიათ შემთხვევებში და წყლულების და ანთების არსებობისას ტარდება ბიოფსია. ნეოპლაზმის ჰისტოლოგიური გამოკვლევა ყველაზე ხშირად კეთდება ფიბრომის მოცილების შემდეგ.
პირის ღრუს ფიბროიდების მკურნალობა
პირის ღრუს ფიბროიდების ყველაზე ეფექტური მკურნალობა არის სიმსივნის ქირურგიული ამოკვეთა რადიოტალღების ან ლაზერის გამოყენებით.ფუძეზე ფიბრომა ამოღებულია რკალისებური ან მოსაზღვრე ჭრილით, ყუნწზე - ამოიჭრება ორი მოსაზღვრე ჭრილობით. თუ ფიბრომის ზომა ძალიან დიდია, მაშინ ლორწოვანი გარსის დეფორმაციის თავიდან ასაცილებლად გამოიყენება ჭრილობის საფარველი. ამისათვის გამოიყენეთ ლორწოვანი გარსის ნაწილი, მიმდებარე ქსოვილებიდან.
