ჰეპატოლოგი
ჰეპატოლოგი არის ღვიძლის, ნაღვლის ბუშტისა და სანაღვლე გზების დაავადებების დიაგნოსტიკის, მკურნალობისა და პროფილაქტიკის სპეციალისტი.
დატოვეთ მოთხოვნა "დანიშნოთ" და რამდენიმე წუთში თქვენთან ახლოს ვიპოვით გამოცდილ ექიმს და ფასი უფრო დაბალი იქნება ვიდრე უშუალოდ კლინიკასთან დაკავშირებისას.
ან თავად აირჩიეთ ექიმი ღილაკზე დაწკაპუნებით. ღილაკი "იპოვე ექიმი". იპოვე ექიმი
მედიცინის დარგი სახელად "ჰეპატოლოგია" გასტროენტეროლოგიის ერთ-ერთი შვილობილი ფილიალია. თუმცა, ის უფრო დეტალურად სწავლობს ღვიძლს, ნაღვლის ბუშტს და მის გზებს.
გარდა ამისა, არსებობს ჰეპატოლოგიის ცალკეული სფერო, რომელიც მუშაობს ექსკლუზიურად ბავშვებთან, ეს არის პედიატრიული ჰეპატოლოგია. ეს ტოტი სულ ცოტა ხნის წინ გაჩნდა და ამჟამად აქტიურად ვითარდება, სწავლობს მცირე ზომის პაციენტების ღვიძლის სტრუქტურასა და ონტოგენეზს, ასევე პათოლოგიას.
რა დაავადებებს მკურნალობს ჰეპატოლოგი?
ღვიძლის თითქმის ნებისმიერი პათოლოგია მოითხოვს ექიმის დიდ ყურადღებას, ვინაიდან თერაპია ყველაზე ხშირად ხანგრძლივი და სერიოზულია. ამიტომ არამარტო ექიმს, არამედ თავად პაციენტსაც დასჭირდება ძალისხმევა, რომ მიმდინარე მკურნალობამ დადებითი შედეგი მისცეს. გარდა დანიშნული მედიკამენტების მიღებისა, პაციენტებმა უნდა გადახედონ თავიანთი კვების და ზოგადად ცხოვრების წესს. ღვიძლის დაავადებების სამკურნალოდ დიაგნოსტიკის, თერაპიისა და პრევენციის ჩატარების გარდა, ჰეპატოლოგი შეიმუშავებს მსგავს ღონისძიებებს ნაღვლის ბუშტისა და სანაღვლე გზების მიმართ.
ასე რომ, ამ სპეციალობის ექიმი თითქმის ყოველდღიურად აწყდება შემდეგ დიაგნოზებს:
- ღვიძლის ციროზი;
- ჰეპატიტი მწვავე და ქრონიკულ ფაზაში;
- ღვიძლის ალკოჰოლური დაზიანება;
- ჰერპესული ინფექციით გამოწვეული ჰეპატიტი;
- ტოქსოპლაზმოზი;
- ჰეპატიტი გამოწვეული გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმებით;
- ქოლელითიაზი;
- ლეგიონერების დაავადება;
- ყვითელი ცხელება;
- ჰეპატიტი: ციტომეგალიური, ტოქსიკური, აუტოიმუნური, არასპეციფიკური რეაქტიული, C ჰეპატიტი, ენტეროვირუსული, არაალკოჰოლური სტეატოჰეპატიტი;
- გილბერტის სინდრომი;
- ინფექციური მონონუკლეოზი;
- ჰემოქრომატოზი;
- ქოლანგიტი;
- ასთენოვეგეტატიური სინდრომი;
- ლეპტოსპიროზი და სხვა პათოლოგიები.
თუ პაციენტს აქვს ღვიძლის კიბო, მას მიმართავენ ონკოლოგთან. ხშირად ღვიძლისა და ნაღვლის ბუშტის დაავადებების პარალელურად ვლინდება საკვების მონელებაზე პასუხისმგებელი ორგანოების თანმხლები პათოლოგიები, ამ შემთხვევაში პაციენტს სჭირდება გასტროენტეროლოგის კონსულტაცია.
ჰეპატოლოგის დანიშვნა: როგორ არის?
უპირველეს ყოვლისა, სპეციალისტი გაარკვევს პაციენტისგან, თუ რა სიმპტომები იწვევს მას შფოთვას, შემდეგ კი გამოიკვლევს პაციენტს. ექიმი ავლენს მემკვიდრეობით მიდრეკილებას ღვიძლის გარკვეული დაავადებების მიმართ, პაციენტის ცხოვრების წესი და კვების პრიორიტეტები ყურადღების გარეშე არ რჩება. ეს არის ბოლო ორი ფაქტორი, რომელიც ყველაზე ხშირად თამაშობს გადამწყვეტ როლს ღვიძლის დაავადებების გაჩენაში, თუ არ არის საუბარი ორგანოს ვირუსულ დაზიანებაზე.
გამოკვლევები ჰეპატოლოგის მიერ
როდესაც ანამნეზი და გამოკვლევა დასრულდება, ექიმი გადაწყვეტს, საჭიროა თუ არა ტესტები დიაგნოზის დასადასტურებლად.
ასეთი კვლევების სტანდარტული ნაკრები სამი ძირითადი კრიტერიუმია:
- მუხა (სისხლი ზოგადი ანალიზისთვის);
- BAK (სისხლი მისი ბიოქიმიური პარამეტრების შესასწავლად);
- OAM (შარდი ზოგადი ანალიზისთვის).
საჭიროების შემთხვევაში, ექიმი გააფართოვებს ტესტების ამ ძირითად კომპლექტს. ასე რომ, პაციენტს შეიძლება სთხოვონ გაიაროს ულტრაბგერითი სკანირება, გაიაროს დამატებითი ტესტები მათი ლაბორატორიაში შესასწავლად და რენტგენოლოგიური გამოკვლევის მეთოდების გამოყენება. ეს აუცილებელია პაციენტის შესახებ ყველაზე სრულყოფილი ინფორმაციის მისაღებად.
დამატებითი გამოკვლევები ჰეპატოლოგის მიერ
შესაძლებელია, რომ ექიმმა ურჩიოს პაციენტს გაიაროს ერთი ან მეტი შემდეგი გამოკვლევა:
- სისხლის დონაცია რეტიკულოციტების და ერითროციტების დონის შესასწავლად;
- განავლების მიწოდება მასში სტერკობლინის გამოსავლენად;
- ღვიძლის ულტრაბგერა, CT ან MRI;
- თანმხლები ინფექციების გამოვლენა: ჰერპეს სიმპლექსის ვირუსი, ეპშტეინ-ბარი, ციტომეგალოვირუსი;
- გავლის ელექტროენცეფალოგრაფია;
- ღვიძლის ბიოფსიის ჩატარება, რისთვისაც პაციენტს შეჰყავთ ადგილობრივი საანესთეზიო და პროცედურის შემდეგ საჭიროა დროებითი ჰოსპიტალიზაცია (რამდენიმე საათის განმავლობაში);
- თუ არსებობს ეჭვი, რომ პაციენტი ინფიცირებულია E ჰეპატიტით, მაშინ აუცილებელია მისი სისხლის და შარდის გამოკვლევა ამ სითხეებში ჰემოგლობინის შემცველობის დასადგენად.
ჰეპატოლოგების მიერ ჩატარებული მკურნალობა
პრინციპები, რომლებსაც ეფუძნება თერაპია, შემდეგია:
- ანტივირუსული თერაპიის დანიშვნა. ასეთი მკურნალობის მიზანია ორგანიზმიდან პათოგენის (ამ შემთხვევაში, ვირუსის) აღმოფხვრა. ეს მოითხოვს ყოვლისმომცველ მიდგომას.
- პაციენტში სხვა ორგანოთა სისტემების თანმხლები ქრონიკული დაავადებების იდენტიფიცირება. მათი აღმოჩენის შემთხვევაში საჭიროა დამატებითი ღონისძიებების გატარება, რომელთა ამოცანაა სტაბილური რემისიის მიღწევა.
- პაციენტს დიეტის დანიშვნა. ყველაზე ხშირად, ღვიძლის პრობლემების მქონე ადამიანებს რეკომენდებულია დიეტური ცხრილი მეხუთე. თუმცა, ის შეიძლება შეიცვალოს კონკრეტულ პაციენტში დაავადების მიმდინარეობის ინდივიდუალური მახასიათებლების მიხედვით.
სიმპტომები ჰეპატოლოგთან მისასვლელად
ვინაიდან ღვიძლის ყველაზე გავრცელებული დაავადებებია C ჰეპატიტი და ციროზი, სასურველია უფრო დეტალურად ვისაუბროთ ამ დაავადებების სიმპტომებზე.
ღვიძლის ციროზი: სიმპტომები
დაავადების სტადიიდან გამომდინარე, ციროზის სიმპტომები განსხვავდება. დაავადების დაწყება, როგორც წესი, ფარულია და პაციენტს შეიძლება არ ჰქონდეს ეჭვი, რომ გამოვლინდა პათოლოგიური პროცესი. თუმცა ყურადღება უნდა მიექცეს ღრძილების სისხლდენას, მუცლის ტკივილს და მის მატებას. ადამიანები ხდებიან ნაკლებად ყურადღებიანი, უარესდება გარკვეული ტიპის საქმიანობაზე კონცენტრირების უნარი. აღინიშნება სისუსტე და მომატებული დაღლილობა.
ცოტა ხნის შემდეგ, თუ ადამიანი ჰეპატოლოგთან არ მიდის, დაავადება პროგრესირებს, სიმპტომები უფრო მკვეთრად ვლინდება. კანი ხდება მოყვითალო, ლიბიდოსთან დაკავშირებული პრობლემები ჩნდება. განავალი უფრო მსუბუქი ხდება, შარდი კი პირიქით, მუქ ელფერს იძენს. მისი ფერი შეიძლება შევადაროთ კვასის ფერს.
მნიშვნელოვანია პაციენტმა არ გამოტოვოს პათოლოგიის პირველი ნიშნები და სასწრაფოდ მიმართოს ჰეპატოლოგს. რაც უფრო ადრე დაიწყება თერაპია, მით უფრო მაღალია მისი ეფექტურობის შანსი. გარდა ამისა, თუ მკურნალობა დაიწყება ადრეულ სტადიაზე, მაშინ პროცესები, რომლებიც ანადგურებს ღვიძლს, შექცევადია და ორგანო მომავალში გამოჯანმრთელდება. შედეგად, ციროზის შეჩერება შესაძლებელია.
C ჰეპატიტის სიმპტომები
დაავადება საკმაოდ მზაკვრულია, რადგან ადამიანს არ აქვს ეჭვი მის ორგანიზმში არსებობაზე. ეს იმის გამო ხდება, რომ დაავადება თითქმის არ იძლევა სიმპტომებს. მწვავე სტადიაში გადასვლისაც კი, შემდეგ კი ქრონიკულში, დაავადება შეიძლება არანაირად არ გამოვლინდეს.მთელი ამ დროის განმავლობაში, ღვიძლი თანდათან იშლება, პროცესი შეიძლება გაგრძელდეს რამდენიმე ათწლეულის განმავლობაში (25-მდე). ამასთან, თავად ადამიანმა არც კი იცის, რომ ინფიცირებულია საშიში ვირუსით.
სიმპტომები ზოგჯერ ჩნდება, მაგრამ ცოტა ადამიანი აქცევს მათ ყურადღებას: ეს არის მომატებული სისუსტე, მუცლის ტკივილი, წონის დაკლება და მადის დაკარგვა. კანზე შეიძლება განვითარდეს გამონაყარი და ქავილი. გარდა ამისა, ვირუსმა შეიძლება გავლენა მოახდინოს არა მხოლოდ ღვიძლზე, არამედ სხვა ორგანოებზეც, კერძოდ: სისხლის მიმოქცევის სისტემაზე, ენდოკრინულ ჯირკვლებზე, კუნთებსა და სახსრებზე, ნერვულ სისტემაზე, თირკმელებზე და ა.შ.
