რა არის ნეჩიპორენკოს შარდის ანალიზი?
ანალიზს ნეჩიპორენკოს მიხედვით ჩვეულებრივ უწოდებენ შარდის ერთგვარ ლაბორატორიულ კვლევას, რომლის დროსაც ტარდება მისი ნალექის მიკროსკოპია ლეიკოციტების, ერითროციტების და ცილინდრების რაოდენობის განსაზღვრით ერთეულ მოცულობაში (1 მლ). ასეთი ანალიზი განსხვავდება შარდის ზოგადი კლინიკური გამოკვლევისგან უფრო დიდი სპეციფიკით. ინიშნება ზოგად ანალიზში პათოლოგიური ცვლილებების გამოვლენის შემთხვევაში თირკმლის პათოლოგიის გამოსარიცხად ან დასადასტურებლად.
როგორ შევაგროვოთ შარდის ანალიზი ნეჩიპორენკოს მიხედვით?
შარდის ნიმუში ნეჩიპორენკოს მიხედვით ითვლება სპეციფიკურ კვლევად, რომლის საფუძველზეც კეთდება სერიოზული დასკვნები თირკმლის ჯანმრთელობის მდგომარეობის შესახებ.
ამისთვის მომზადება სათანადო უნდა იყოს:
- მძიმე ფიზიკური აქტივობა კვლევის დაწყებამდე ერთი დღით ადრე უნდა გამოირიცხოს. იგივე ეხება ცხარე და შემწვარ საკვებს, ფსიქო-ემოციურ გადატვირთვას, საკვებსა და საღებავებს, რომლებიც გავლენას ახდენენ შარდის ფერზე და წამლებზე. სხეული უნდა იყოს შედარებით ფუნქციონალური დასვენების მდგომარეობაში;
- არ უნდა ჩაატაროთ კვლევა მენსტრუაციის დაწყებამდე, მის დროს და დაუყოვნებლივ. ამან შეიძლება გამოიწვიოს ცრუ შედეგები. იგივე ეხება შარდის ბუშტის დიაგნოსტიკურ მანიპულაციებს (ცისტოსკოპია, კათეტერიზაცია);
- შარდის უშუალო შეგროვებას წინ უნდა უძღოდეს ჰიგიენური პროცედურები სასქესო ორგანოების საფუძვლიანი დაბანით თბილი წყლით;
- მოითხოვს სუფთა პლასტმასის კონტეინერის ან სხვა კონტეინერის მომზადებას. მთავარია ის დაიხუროს თავსახურით;
- მასალის უშუალო აღება ხდება მხოლოდ შარდის შეგროვებით, რომელიც გამოიყოფა შარდვის პროცესის შუა პერიოდში.ეს ნიშნავს, რომ შარდის საწყისი ნაწილი იღვრება ტუალეტში და ამის შემდეგ დაუყოვნებლივ, ნაკადის ქვეშ მოთავსებულია შემგროვებელი კონტეინერი. ისინი ასევე ასრულებენ მოშარდვის აქტს არა კონტეინერში, არამედ ტუალეტის თასში. ანალიზისთვის საკმარისია მხოლოდ 20-25 მლ.
რა არის შარდის ანალიზის მაჩვენებელი ნეჩიპორენკოს მიხედვით?
ნორმალური მაჩვენებლები შემდეგია:
- ლეიკოციტების უჯრედები - 2000 ც.-მდე. 1 მლ-ში;
- ერითროციტების უჯრედები - 1000 ც.-მდე. 1 მლ-ში;
- ცილინდრული ელემენტები - 20-მდე ჰიალინის ცილინდრი.
შარდის ანალიზის გაშიფვრა ნეჩიპორენკოს მიხედვით
ნებისმიერი დიაგნოსტიკური კვლევის მნიშვნელოვანი ასპექტია არა მხოლოდ მისი ჩატარების სისწორე, არამედ მიღებული ინდიკატორების კომპეტენტური შეფასება. ამაზეა დამოკიდებული დიაგნოზის სანდოობა და მკურნალობის ტაქტიკის ეფექტურობა თითოეულ პაციენტთან მიმართებაში.
ანალიზის მეტრიკა
შესრულებული დიაგნოსტიკური პროცედურა განსაზღვრავს შარდის უჯრედულ შემადგენლობას. მისი გადახრები ნორმატიული მაჩვენებლებიდან ზემოთ ხდება მხოლოდ ექსკრეციული სისტემის სერიოზული პათოლოგიის დროს.
შეფასებული:
- ლეიკოციტები. ეს უჯრედები იმუნურია და სისხლში და შარდში გარკვეული კონცენტრაციით უნდა იყოს წარმოდგენილი, რაც ორგანიზმის ნორმალურ დამცავ თვისებებზე მიუთითებს. თუ ამ უჯრედების სიჭარბე აღირიცხება შარდში, ეს მიუთითებს მათ გაძლიერებულ მიგრაციაზე თირკმელებში, რაც პირდაპირ მიუთითებს ინფექციისა და ანთებითი პროცესის არსებობაზე;
- ერითროციტები. ეს სისხლის უჯრედები არ უნდა გადავიდეს შარდში. მაგრამ ვინაიდან ადამიანი მუდმივ მოძრაობაშია და ყველა უჯრედი არ არის ერთნაირი ზომის, პერიოდულად ცალკეული ერითროციტები იჭრება საშარდე გზების შიდა ზედაპირის თირკმლის ბარიერში ან სისხლძარღვთა კედელში. შარდში ერითროციტების რაოდენობის ზრდა მიუთითებს ან თირკმელების გლომერულური აპარატის დაზიანებაზე, ან მათი ლორწოვანი გარსის მექანიკურ გაღიზიანებაზე.აუცილებლად ფასდება ერითროციტების მდგომარეობა - ახალი ან გაჟღენთილი უჯრედები. ეს ბევრს ამბობს;
- ცილინდრები. ისინი წარმოადგენს თირკმელების მილაკების ერთგვარ პროტეინს. მათი საფუძველია ცილა, რომელსაც არ აქვს დრო პირველადი შარდიდან სისხლში ხელახლა შეწოვისთვის. მასზე ლეიკოციტების, მარილების და შარდის სხვა უჯრედული ელემენტების დალექვა იწვევს თირკმლის მილაკებში მიკროსკოპული საცობების წარმოქმნას. გამორეცხვისას ისინი გამოიყოფა შარდით. ნადები შეიძლება იყოს ჰიალიური, მარცვლოვანი, ეპითელური, ერითროციტული და ცვილისებრი. ეს ყველაფერი დამოკიდებულია მათ გარეგნობასა და სტრუქტურაზე, რაც განისაზღვრება თირკმლის ქსოვილში პათოლოგიური პროცესების ბუნებით. ჩვეულებრივ, ჯიბეების აღმოჩენა შესაძლებელია შარდში, მაგრამ მხოლოდ ჰიალინის სერიის.
ანალიზის შედეგები
თუ შარდის ზოგადი ანალიზის ინდიკატორების ნორმიდან გადახრები არ დადასტურდა ნეჩიპორენკოს მიხედვით მისი მიკროსკოპული გამოკვლევით, ეს მიუთითებს შეცდომებზე და ხელახალი დიაგნოსტიკის მანიშნებელია, მაგრამ უფრო საფუძვლიანი მომზადების შემდეგ.იმ შემთხვევებში, როდესაც ნეჩიპორენკოს შარდის სინჯის დროს მიღებული მაჩვენებლები მნიშვნელოვნად აღემატება დადგენილ ნორმებს, პაციენტს სავარაუდოდ აღენიშნება თირკმელების ან საშარდე გზების პათოლოგიები. ნორმალურ მნიშვნელობებთან შესაბამისი ინდიკატორები, განსაკუთრებით დადასტურებული განმეორებითი კვლევებით, გამორიცხავს თირკმლის პათოლოგიას.
ცუდი შედეგი
ეს კონცეფცია ნიშნავს მნიშვნელოვან გადახრებს შარდის ანალიზის რომელიმე ინდიკატორის ნორმიდან ნეჩიპორენკოს მიხედვით. რა შეიძლება იყოს და რა დაავადებებს იწვევს, ნაჩვენებია ცხრილში.
| ლეიკოციტურია 2000-ზე მეტი/მლ |
|
| ჰემატურია 1000/მლ ზემოთ |
გაჟონილი წითელი უჯრედები:
|
| ჰიალინის ცილინდრუია 20/მლ ზემოთ |
|
| მარცვლოვანი ცილინდრები ნებისმიერი რაოდენობით |
|
| ცვილის ცილინდრები ნებისმიერი რაოდენობით |
|
| ეპითელური ასლები ნებისმიერი რაოდენობით |
|
| RBC ცილინდრები ნებისმიერი რაოდენობით |
|
ვიდეო: შარდის ანალიზი ნეჩიპორენკოსა და ზიმნიცკის მიხედვით ნორმალურ და პათოლოგიურ პირობებში:
ლეიკოციტები და ერითროციტები ნეჩიპორენკოს მიხედვით
თუ ნეჩიპორენკოს შარდის ტესტში ცილინდრების ჭარბი რაოდენობა მიუთითებს მხოლოდ თირკმელების დაზიანებაზე, მაშინ ლეიკოციტების და ერითროციტების ცვლილება შეიძლება მიუთითებდეს შარდსასქესო სისტემის სხვა ორგანოების დაავადებებზე.
მაგალითად:
- თირკმლის მენჯის ანთება;
- ურეთრის ჩართულობა;
- შარდის ბუშტის დაავადება;
- შიდა სასქესო ორგანოების პათოლოგია მამაკაცებში (პროსტატი, სათესლე ვეზიკულები).
ურეთრის დაავადებები არ შედის იმ სიაში, რომელთა დადგენა შესაძლებელია ნეჩიპორენკოს მიხედვით შარდის ანალიზით, რადგან შარდის პირველი ნაწილი, რომელიც აშორებს ურეთრიდან ყველა უჯრედულ ელემენტს, არ გროვდება..
ლეიკოციტების შესწავლის ღირებულება ასევე ძალიან მაღალია. ლეიკოციტურია (როდესაც 1 მლ შარდში ლეიკოციტების რაოდენობა აღემატება 2000 უჯრედს) შეიძლება ჰქონდეს სიმძიმის სხვადასხვა ხარისხი. თუ იმდენი ლეიკოციტია, რომ მათი დათვლა შეუძლებელია, ისინი საუბრობენ პიურიაზე (შარდში ჩირქი).ასეთი ცვლილებები მიუთითებს თირკმელებში ან საშარდე გზებში ანთებითი ხასიათის პათოლოგიურ პროცესზე. რაც უფრო მეტი ლეიკოციტი განისაზღვრება, მით უფრო აქტიურია ანთებითი პროცესი.
შეიძლება იყოს:
- პიელონეფრიტი - თირკმელ-მენჯის კომპლექსის ანთება;
- ანთებითი პროცესები შარდსაწვეთებში, შარდის ბუშტში და თირკმლის მენჯში მათში კენჭების არსებობისას;
- ცისტიტი არის შარდის ბუშტის ლორწოვანის ანთებითი დაზიანება;
- ნელი გლომერულონეფრიტი - არაინფექციური წარმოშობის თირკმლის პარენქიმის ანთება;
- თირკმლის აბსცესი და პარანეფრიტი - თირკმელების და პერიენალური ქსოვილის ჩირქოვანი დაავადებები.
რაც შეეხება სისხლის წითელ უჯრედებს, შარდში მათი შემცველობის მატებას ჰემატურია ეწოდება (როდესაც 1 მლ შარდში სისხლის წითელი უჯრედების რაოდენობა აღემატება 1000 უჯრედს).
ის შეიძლება იყოს წარმოდგენილი:
- მიკროჰემატურია - სისხლის წითელი უჯრედების რაოდენობის უმნიშვნელო მატება ნორმალურ მნიშვნელობასთან შედარებით. შარდი ვიზუალურად არ იცვლის ფერს;
- მაკროჰემატურია - იმდენი სისხლის წითელი უჯრედია, რომ მათი დათვლა ძალიან რთულია. ეს შარდი წითელია;
- სისხლის ახალი წითელი უჯრედები. ეს ნიშნავს, რომ ისინი ინარჩუნებენ სტრუქტურას და მსგავსია სისხლის მიკროსკოპით ნანახი;
- გაჟონილი ერითროციტები არის განადგურებული სისხლის უჯრედები, რომლებიც შეიძლება წარმოდგენილი იყოს ერითროციტების ცალკეული ფრაგმენტებით;
უაღრესად მნიშვნელოვანია სისხლის წითელი უჯრედების კონკრეტული ტიპის განსაზღვრა. ბოლოს და ბოლოს, შარდში ახალი სისხლის წითელი უჯრედები ყოველთვის მიუთითებს მათ აქტიურ ოფლიანობაზე თირკმლის ბარიერის გავლით, ან საშარდე გზების ლორწოვანი გარსის დაზიანებაზე. ეს შესაძლებელია თირკმელების ტოქსიკური დაზიანებით, გლომერულონეფრიტით, კენჭებით თირკმელებში, შარდსაწვეთებსა და შარდის ბუშტში, ამ ორგანოების დაშლის სიმსივნეებით.
გაჟონილი სისხლის წითელი უჯრედები მიუთითებს, რომ მათი წყარო არის თირკმელი ან საშარდე გზების ლორწოვანი გარსებიდან ხანგრძლივი სისხლდენა. მეორე შემთხვევაში დარეგისტრირდება არა მხოლოდ გაჟღენთილი ერითროციტები, არამედ ახალი.
